Το καλοκαίρι αποτελεί ανέκαθεν την εποχή του «καμακιού». Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Τόσο στη θάλασσα, όσο και στη στεριά. Αλήθεια, όμως, γνωρίζεις πώς η λέξη αυτή συνδέθηκε με το φλερτ; Φαίνεται πως η ρίζα της βρίσκεται στην Αργολίδα στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Τότε κάποιοι αποφάσισαν να δώσουν ένα όνομα στο βασικό τους χόμπι και κάπως έτσι βγήκε το «καμάκι», το οποίο παραπέμπει στο «ψάρεμα».

Από τότε κι έπειτα, ο όρος έγινε γνωστός σε όλο το πανελλήνιο. Βοήθησε βέβαια σε αυτό και το ομώνυμο βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού (Τα Καμάκια). Πριν μερικά χρόνια μάλιστα, η ΕΡΤ αποφάσισε να ρίξει φως στο «καμάκι» μιας άλλης εποχής, γυρίζοντας το ντοκιμαντέρ «Οι Κολοσσοί του Έρωτα», από το οποίο μαθαίνουμε αρκετές λεπτομέρειες για το τι γινόταν τότε.

Όπως χαρακτηριστικά ακούμε κάποιους νεαρούς να λένε μάλιστα, στο Ναύπλιο υπήρχε ειδικός σύλλογος καμακιού με την ονομασία Octopus (γιατί άπλωνε τα πλοκάμια του σαν το χταπόδι), ο οποίος είχε κανόνες για το πώς να γίνεται σωστά το φλερτ. «Πρώτα να υπάρχει ξενάγηση και μετά τα υπόλοιπα», περιγράφει ένας νεαρός στην κάμερα.

Σε άλλο σημείο του ντοκιμαντέρ μαθαίνουμε πως στη Ρόδο υπήρχε μια «ομάδα νεαρών με μηχανάκια», οι οποίοι φορούσαν στη μπλούζα τους ένα αεροπλανάκι και γυρνούσαν από μπαρ σε μπαρ, ανιχνεύοντας πού υπάρχουν τουρίστριες. Ήταν οι λεγόμενοι «πιλότοι» και μάλιστα τους έλεγαν πως πετάνε όντως με αεροπλάνα.

Επίσης, όπως επισημαίνει ένας άλλος, αυτές που ήταν ακατόρθωτο να «ρίξουν» ήταν οι κοπέλες από την Ιρλανδία, στις οποίες δεν πήγαιναν καν, ενώ τέλος κάθε φορά που δέχονταν χυλόπιτα, αν και τους πείραζε αρκετά, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να μη το δείξουν. «Θυμάμαι πήγαινε ένας και ρώταγε τα κορίτσια – πάντα μιλώντας τους στο αυτί – αν θέλουν να χορέψουν μαζί του. Αν του έλεγε κάποια «όχι», εκείνος γελούσε δυνατά. Όταν τον ρωτούσαμε «γιατί», μας έλεγε πως του είπε ένα τρομερό ανέκδοτο», ακούμε κάποιον να περιγράφει στο ντοκιμαντέρ.